Now Live:
Bedankt!
Bekijk
Stations
100% NL
Feest
Nederpop
Non-stop
Liefde
Nieuws
Woensdag 10 Juli 2019

Dagboek van een moeder: Introverte kinderen

Mijn jongste dochter kwam vorige week naar mij toe en zei: "Mam, kun je alsjeblieft tegen de oppas zeggen dat ik even alleen wil spelen'…

Ik moest deze vraag als moeder even processen, want ik ken dat soort gedrag niet. Niet van mijn oudste dochter en eigenlijk ook niet van mezelf, ja of toch wel? Wanneer ben je extravert en wanneer ben je introvert?

Mijn jongste dochter is overduidelijk introvert. En om meteen maar de grootste misvatting te benoemen: introvert is wat anders dan verlegen zijn. Verlegen zijn is namelijk angst voor een sociaal oordeel. Natuurlijk zit er ergens een overlapping op het spectrum, maar ook extraverte mensen zijn wel eens verlegen.

Ik kom even terug op mijn jongste dochter. Zo had ik aan het begin van het schooljaar een 10 minuten gesprek met haar juf. Waarin zij melding deed dat mijn dochter het liefst haar eigen gang gaat en ook soms alleen speelt of altijd met hetzelfde meisje. Waarop ik aan de juf vroeg: moet ik me daar zorgen over maken? Waarop zij weer zei dat ze hun af en toe expres uit elkaar haalde zodat mijn dochter wat socialer zou doen. Waarop ik vroeg, maar is ze dan asociaal? Nee, dat niet want ze luistert goed, iedereen uit de klas vind haar aardig, sterker nog veel kinderen volgen haar en willen juist met haar bevriend zijn.

Waarop ik een beetje onzeker zeg, dat is toch prima. Laat haar zichzelf zijn, een introvert die niet verlegen is en haar creativiteit niet perse uit een groepsdynamiek haalt…  Ik ben er vervolgens wel ingedoken, want deze rustige manier van zijn, wordt vaak door de maatschappij gezien als ‘is er iets aan de hand?’ Een derde tot de helft van de bevolking is introvert. Dat is 1 op de 2,3 mensen die jij kent!  

Maar het is echt lastig voor introverte mensen. Onze maatschappij en scholen zijn er niet op ingericht. Onze denkwijze is er niet op ingericht. Ze zijn ontworpen voor extraverte mensen. Sinds de 20ste eeuw denken we dat groeps-denken het beste denken is. En dat daar de meeste creativiteit uit ontstaat.

Als je kijkt naar de meeste klaslokalen, dan zijn die ingericht in eilandjes. We moeten samenwerken. 4 kinderen die elkaar constant aankijken en waar naast een constante dynamiek ook machtsposities heersen. Maar kinderen die zich graag terugtrekken om te werken of te lezen, worden vaak als buitenbeentjes beschouwd. Of soms nog erger, probleemgevallen.

Uit onderzoek is gebleken dat de meeste leraren extroverte mensen aanwijzen als betere leerlingen, terwijl de introverte student vaak veel hogere cijfers haalt. En het gebeurt ook op onze werkplekken. We hebben geen muren meer, een open werkplek is de trend. Voor extraverte mensen is dit misschien geen probleem en halen ze juist creativiteit uit zo’n omgeving, maar voor introverte mensen is dit verre weg van ideaal. 

En begrijp me niet verkeerd dit is geen oproep om niet meer te gaan samen werken. Maar het betekent wel dat we introverte mensen en in mijn geval mijn dochter wat vaker hun gang moeten laten gaan en af en toe gewoon alleen te laten spelen…


Voice Recorder >>

Deel dit bericht:
Wat wil je kwijt aan de studio?
Asset error