En er zat altijd wel één boefje tussen. Die je eigenlijk niet wilde uitnodigen, maar uit populariteits-opzicht maar wel deed. Je verjaardag was ook altijd een beetje het moment om je wat hoger op de klassenladder te zetten.
Met de grote vraag wie je mee ging vragen om de klassen mee rond te gaan. Was dat je BFF of maakte je hier ook een tactische move in de arena van Lord of the Flies?
Je verjaardag. Een hele happening. Bij mij op school mocht je op je stoel gaan staan als de klas je ging toezingen. Een moment dat aan de ene kant heel spannend was, maar waar je je ook even heel belangrijk voelde. Alleen ik had de pech dat er precies op MIJN verjaardag ook een ander jongetje uit de klas jarig was. En dat was ook nog eens precies het jongetje waar alle meisjes verliefd op waren. Stonden we daar op één stoel samen, ik die me heel ongemakkelijk voelde, hij die het stoer vond om mij af en toe een beetje te duwen en te pesten. Ja mensen, en dat zes jaar lang. Ik heb nog steeds een rare vorm van hoogtevrees in combinatie met mannen.
Ik weet nog goed dat mijn moeder, zij was stewardess, speciale verjaardagskaarsjes had meegenomen uit Amerika, die als je ze uitblies even uitgingen en dan weer aan. Dit tot grote vreugde en opwinding bij mijn genodigden. Ken je de uitspraak: If you can’t spot the weirdo in the queue it’s probably you? Wat neerkomt op het feit dat er altijd wel een gekkie tussen zit. Ook bij kinderen. Er is altijd wel één zielig meisje met een 4–seizoenen snotneus of gewoon een echte snotneus. Ik zal nooit vergeten dat het populairste meisje van de klas, die ik uiteraard had uitgenodigd, het grapje van de kaarsjes doorhad en zo een flinke fluim op de taart spuugde. Het kaarsje was uit. En in die ene seconde doofde niet alleen dat kaarsje, maar ook de magie van onze denkbeeldige vriendschap. Volgend jaar nodig ik echt alleen mijn beste vriendinnen uit.
Tja, verjaardagspartijtjes. Mijn beide dochters zijn in maart jarig. Drie dagen na elkaar. En het zijn ook nog eens IVF baby’s dus eigenlijk heb ik mijn eigen noodlot gecreëerd. En als ik daar nu aan denk dan kan ik aankomende aflevering van de Luizenmoeder prima als co-schrijver aan de slag gaan!
Wat gaan we dit jaar nu weer doen? De lat ligt hoog in de 21ste eeuw hoor. Hele generaties kwamen weg met een simpele Hema-taart en een speurtocht in de tuin. Vandaag de dag moet er niet alleen worden uitgedeeld in de klas, maar ook op de manege, het turnen, op hockey, de zeilvereniging, schaken, ballet, voetbal, zeemeerminzwemmen, korfbal, linkshandig dammen… Wat hebben die kinderen toch veel hobby’s eigenlijk!
En als je denkt dat je wegkomt met cupcakes... Forget it. Dat is zo 2018. Het mag natuurlijk niet alleen maar zoetigheid zijn. Nee… nee nee. Het moet minimaal veganistisch en klimaatverantwoordelijk zijn. Begrijp me niet verkeerd. Ik ben het er mee eens hoor. En mijn kinderen mogen ook klimaat-staken.
En ik denk dat ik naar de feestwinkel ga en ook van die magische kaarsjes ga halen en ouderwets een uitnodiging gaan schrijven met daarop: 'Neem je zwemspullen EN je zeemeerminstaart mee. Je wordt thuisgebracht met een Uber!'