Dan nog twee appjes uit mijn ‘Friendss 4 Ever’  Whatsapp groep, waarin ik en mijn drie lieve vriendinnen in zitten en waar we vooral leuke, gênante, foto’s van vroeger naar elkaar appen. En dat is leuk wakker worden hoor om half 5 ‘s morgens, om dan dat bericht te openen met een foto dat ik dansend op een één of andere bar, pre-kids natuurlijk. Proberend heel veel indruk te maken met een soort van sexy dansmoves op een barman in een afgeknipte spijkerbroek die ook DJ was en het desbetreffende ‘Jenny From the Block’ toch zeker wel 1,5 minuut ten gehore liet brengen. Dus net genoeg tijd om vijf shotjes voor mijn vriendinnen in te schenken en weer snel een andere foute 90’s track op te zetten in de rokerige bar. Zo’n foto, super leuk. Ik zet het zo op mijn Instagram.  

Maar goed, een klein rekensommetje leert dat er nog 51 andere Whatsappjes te openen waren voor mij, 51! Op een nietszeggende dinsdagmorgen in september. Ik ben niet jarig, niemand uit mijn familie behoeft een felicitatie en toch zijn het er 51.  

En alle 51 zijn ze naar mij verstuurd vanwege mijn kinderen. Ik heb hele normale kinderen hoor. Schrijft u even mee…  

7 appjes: verjaardag van Lotte.  
11 appjes: cadeau voor Lotte.
2 appjes over meerijden naar de verjaardag van Lotte.  

Dan:  
9 appjes in de klassen-ouder-app van mijn oudste dochter  
8 appjes in de klassen-ouder-app van mijn jongste dochter  

3 appjes in de luizen-pluizen app, waar ik al een jaar geen lid meer van ben, want 1 jaar luizenmoeder is genoeg voor een hoop karma punten heb ik besloten als moeder.  

10 appjes in de ouderklassen-borrel-app van Maria.  
1 appje ouderklassen-borrel van Phaedra. Deze laatste komt niet echt van de grond.

Maar mensen… dit is toch niet normaal! Hoe doe je dat als je 4 kinderen hebt?  

En nu we het er toch over hebben. Zo’n gezamenlijk SUPER GROOT cadeau voor een meisje van 6, is dat nu echt nodig? Het is toch veel leuker om samen met je kind na te denken wat een leuk cadeau is voor zijn of haar vriendje. En een beetje je best ervoor doen! I.p.v. dat je moeder of vader alleen maar een Tikki hoeft te betalen? Waar is de creativiteit?  

En een trend die ik misschien nog wel veel erger vind, is dat de kids tegenwoordig ook een goodiebag bij het weggaan van een kinderfeestje verwachten. Een goodiebag? Wat denken die kleine snotaapjes wel niet. Als iemand jarig is geef je een kadootje. Bovendien is het altijd plastic-troep wat erin zit waar ze hoogstens 1 seconde aandacht voor hebben. Je kunt het vergelijken met die prularia die bij een Happy Meal zit.  

Tegenwoordig kun je ook niet normaal een pannenkoek eten in een pannenkoekrestaurant hoor. Voordat je binnen bent, loop je langs een enorme grote vitrinekast met allemaal speelgoed erin die ze dan bij een zogenaamde suprise pannenkoek krijgen.  

Maar het is toch helemaal geen verrassing als ze zelf als gretige puppy’s die pannenkoek naar binnenwerken om vervolgens zo snel mogelijk naar die kast te rennen en een bijdrage te kiezen wat hoogstwaarschijnlijk ergens in een plastic-soep in een oceaan beland?  

Moeten we niet even terug naar de basis met z’n allen. Een hut bouwen, een penvriendin zoeken of een persoonlijke uitnodiging voor een verjaardag sturen waarop staat dat je je zwemspullen moeten meenemen, maar wat je precies gaat doen staat er niet, wel dat je wordt thuisgebracht. Dit hele ouderwetse principe zou mij persoonlijk al minstens 15 appjes schelen.  

Ach… natuurlijk zie ik ook wel het voordeel van deze tijd hoor. We kunnen ook makkelijk raad vragen als ouder zijnde bij elkaar en sneller schakelen als het nodig is.  

En ja, een persoonlijk appje van Douwe Bob na de uitzending om te zeggen dat hij het leuk vond bij ons, vind mama heus wel leuk…  

Maar alle gekheid op een stokje. Kunnen we alsjeblieft iets minder appjes sturen met z’n allen? Namens mijzelf en waarschijnlijk een hoop andere ouders. Bedankt!