Irene Hin groeide op met muziek. Vooral met soul, jazz en pop. Van Stevie Wonder en Amy Winehouse tot Abba en Anastasia.Op haar negentiende kreeg Irene haar eerste gitaar. Ze leerde zichzelf liedjes schrijven aande hand van de vaak simpele akkoorden in countrymuziek. Ook de sound daarvan fascineerde haar, vooral die van Johnny Cash en Dolly Parton. Irene: “Het is vaak heel melancholische muziek met vrolijke  melodielijntjes. Dat vind ik heel cool: dat iedereen meebrult met Jolene, terwijl het eigenlijk gewoon een heel verdrietig liedje is.”

In  2019  overleed haar vader aan de gevolgen van Alzheimer. Die gebeurtenis maakte dat Irene voortaan alles uit haar leven wil halen en ze verdiepte zich in zelfontwikkeling, spiritualiteit en meditatie.De inzichten die ze opdoet, vinden hun weg naar haar songteksten. Rauw, recht-door-zee en verhalend, met een knipoog naar eigengereide, vrouwelijke muzikanten uit de jaren negentig, zoals Alanis  Morissette. Irene zingt in het Nederlands, want, zo ontdekte ze: “Je moedertaal voelt toch authentieker.”